Wat opvalt in Australië 3

Gewoon lekker van alles door elkaar, gewoon wat me zo opvalt. Misschien heb ik sommige dingen al genoemd maar dat weet ik nu niet meer precies. Dus.... sorry for that.

En o ja het verhaal van de Kerstlunch van 20 december heb ik af kunnen maken. Ook zondag 27 december. Dus voor wie wil.....

In de trein kun je de rij stoelen omtrekken zodat je altijd in de goede richting kunt reizen.

Als je 2 x kort achter elkaar in de trein of bus zit is het de 2x keer gratis. Sowieso betaal je per dag niet meer dan $15. En op zondag dus niet meer dan $2,50

Er zijn ook gratis bussen in Sydney. Bijv de 555. Er zijn toeristenbussen.

Hier staat de jeugd uit zichzelf op voor ouderen mensen, ook als er verderop in de bus nog lege plekken zijn. Een jongen heb ik wel 5 keer zien opstaan. Ik mm oet zeggen dat ik daar toch wel blij van werd.

De bus komt zelden op tijd. Als het mooi weer is is het druk en is hij te laat. Als het niet druk is is hij te vroeg.

Als er met de hand afgewassen wordt laten ze het in een afdruiprek drogen. Dat staat er dus gewoon een paar uit. Dus voor wie geen zin heeft om af te drogen, doe hetbgewoon op zijn Australisch

Als je iemand begroet doe je dat met EEN kus

Hier krijgen mensen elke week hun salaris uitbetaald. Of om de twee weken.
Het salaris is hier ook hoger en ze dragen minder belasting af.
Een leerkracht met veel ervaring verdiend $ 95.000 tot $ 110,000.
Een beginnende leerkracht $ 41.000

Hier is het rond 14.15 uur vloed. Dus opletten

Op de Ferry is zelfs een watertappunt

De bedrading van de huizen is net zoals in Belgie boven de weg.

Met hakken lopen is voor ons hier niet te doen haha. Het is hier veel te steil.Die gaan dus ongebruikt weer mee terug.

In Bondi zijn de mensen blijkbaar minder sociaal dan hier. Is ons verteld door een Nederlander die daar woont.

In het centrum van Sydney zie je een aantal daklozen. Hun spullen liggen in eenhoekje van een portaal. Sons met matrus, soms veel tassen, soms zijn ze even weg en ligt er hun verpakt broodje.

In de supermarkt verkopen ze geen alcohol. Dus ook voor bier en wijn moet je naar een slijter.
De cassieres pakken je boodschappen voor je in meteen na het scannen. Ze zijn niet zuinig met plastic tasjes. Soms zie je mensen met een winkelwagentje met wel 12 van die tasjes. Geen punt hier.....

En voor de tennisliefhebbers onder ons; de "bazin" van Iris, Jodie dus, werkt voor Blackmores, een vitaminenmerk. Die is hoofdsponser voor de Australian open. Jodie is uitgenodigd voor de finale van de vrouwen! Wauw....en ze mag iemand meenemen. Dat zal Chris wel worden maar laten we allemaal duimen dat ze voor Iris kiest haha. Een geweldige ervaring lijkt me. Ik had graag een wedstrijd meegemaakt maar helaas begint het toernooinpas als ik weer in Nederland ben.

Op het nieuqs hoorde ik dat 1 op de 3 mensen die verongelukken in het verkeer verongelukken door oververmoeidheid. Daarom zijn er in het hoogseizoen vrijwilligers die in een soor caravan op bepaalde parkeerplaatsen gratis koffie en thee schenken. Dit heet Driver reviver, is dus een oppepper.

Ik denk dat ik dit al geschreven heb maar weet niet of die al geplaatst is maar heel NSW bestaat uit zandsteen. Ze hebben mbv boren stukken eraf geboord. Je ziet regelmatig nog de verticale lijnen van de boren.

Dinsdag 29 december

Dinsdag 29 december Pylon Lookout en Balmoral Beach

Vandaag ga ik met Iris, Alina en Mackenzie naar de Pylon Lookout op The Bridge in de haven en naar Balmoral Beach in Mosman.

Ik neem de trein van 10.30 uur naar Wynyard en een half uurtje later tref ik daar alle dames aan.
De weg naar Pylon Lookout die Mackenzie ons laat lopen is er een met veel trappen. Op zich prima, dan verbranden alle calorieen van het lekkers in Australië haha. Maar de Pylon Lootout zelf heeft er ook nog een 265. We bekijken eerst een film over de bouw van de brug. Het uitzicht is prach-tig. Je kijkt over de hele haven. Het weer is super, zon en al 21 graden. Dus extra mooi voor de foto's

Na de nodige foto's en selfies gaan we met de bus naar Balmoral Beach. Een ritje van 30 minuten. Daarna nog 20-25 minuten lopen naar het strand. Weer een geweldig strand..... Aan dit strand woont Mackenzie, haar bazin is een single moeder en woont in een kapitaal huis met zwembad aan Balmoral Beach. Mackenzie rijdt in een splinternieuwe BMW met leren bekleding. De "oude" BMW is door de vorige aupair in elkaar gereden. Dat was toen in het nieuws omdat die auto op zijn kant lag. Mackenzie heeft duidelijk de rijkste baas, maar helaas ook de slechtste band met haar bazin. En dat is toch het belangrijkst.

Er is bij dit strand ook een leuk eilandje met gras. Heerlijk om daar in de schaduw van de bomen te zitten. Na een tijdje halen we Fish & Chips. Wel opletten want de vorige keer jatte een meeuw de Fish van Mackenzie haar bord haha.
Het is heerlijk weer om op het strand te liggen (23graden). Iris moet op tijd terug zijn om het huis op te ruimen (het is een groot huis, dus ze doet het in fases, slim!) dus wij blijven er maar een half uurtje. Alina en Mackenzie blijven heerlijk liggen. Alina is zoals gezegd 19, Mackenzie is al 29. Best oud voor een aupair toch?

De bus naar Chatswood duurt 45 minuten. Ik zie dat Mosman veel meer winkels heeft dan Manly. Ik zie ook een geweldige spreuk bij een kerk ; iets wat neerkwam op " alleen de Kerstman heeft een magisch voertuig" en daaronder "Niet drinken en rijden"

Iris neem in Chatswood de bus naar huis. Ze moet nl om 18.00 uur haar gezin ophalen op het vliegveld. Ook nog eens in de enorm grote auto van Chris (soort jeep). En de garage en het schuine pad waar ze achteruit uit moet rijden is nog smaller! Dus beter op tijd vertrekken haha.
Ik ga het winkelcentrum Westfield verkennen. Dat is zo groot dat Iris en Alina in het begin ook de weg kwijt waren. Maar ik moet zeggen; hetbgaat goed; ik verdwaal niet.... Ik doe nog wat boodschappen bij Woolworth, neem de trein naar Roseville en ben om 18.30 uur thuis.

Maandag 28 December

Maandag 28 december

Vandaag gaan we met de auto van Iris naar Morriset Park en Nelson Bay. Totaal wordt dat 6 uur rijden; anderhalf naar Morriset Park en anderhalf naar Nelson Bay en dat het hele stuk van drie uur weer terug. Het weer is nog niet super maar je weet hier nooit of dat blijft of beter wordt. Meestal wordt het later op de dag warmer.

Om 10.00 uur zijn we in Morriset Park. Dat we al bijna anderhalf uur op pad zijn heb ik niet gemerkt, de tijd vliegt.
Morriset Park is een gewoon park, "veldje" waar heel vaak wilde kangoeroes komen. Als het heet is verstoppen ze zich op koele plekken maar bij regen en bewolking zijn ze er wel. We hebben geluk (nou ja) want het regent. Er zijn volop kangoeroes. Er zijn verder maar een paar mensen dus het is heel leuk om daar rond te lopen. Jammer van de Aziaten die de kangoeroes toch brood geven ondanks de borden en de waarschuwingen van ons. ZIJ hebben mss leuke foto's, maar de dieren worden "verpest" . Ze komen dan alleen nog naar de mensen waarvan ze denken dat ze eten hebben. Ze worden lui en ze worden er ziek van. Het zijn tenslotte wilde dieren die hier zitten. Maar daar hebben deze mensen geen boodschap aan.
De kangoeroes laten zich gewoon aaien en komen naar je toe gesprongen. Ze zijn wel gewend aan mensen en zijn nieuwsgierig. Er is ook eenhele grote en sterke kangoeroe bij. Daar blijven we maar bij uit de buurt.
Om 11.00 uur wordt het echt veel drukker dus wij gaan. Het was heel bijzonder om je zo tussen de kangoeroes te bewegen. Mijn selfies zijn vreselijk haha. Ik wilde de kangoeroe niet "overvallen" en het knopje van de zelfiestick was lastig in te drukken, ik kijk dus nogal raar. Dat kan Iris beter haha Iris rijdt nog een ander straatje in, daar zitten ook kangoeroes en dat weten veel mensen niet. Daar zie ik er ook een paar gewoon de weg oversteken. Aan de ka t staat een enorme kangoeroe. Die doet volgens mij aan krachttraining, wauw wat een beest!,,

Het weer is niet goed genoeg om naar Nelson Bay te rijden. Drie uur rijden is het niet waard. We willen in een winkelcentrum (dat Iris anderhalf uur rijden van huis zo kan vinden, dat moest ik even vermelden) maar de coffeeshop is helaas dicht. Dan maar naar huis.

Onderweg zien we weer de prachtige zandsteen rotsen. Daar is NSW op gebouwd. We rijden over de moterhighway die gemaakt is tussen uitgeboorde rotsen. Men heeft stukjes van de rotsen afgehaald door ze van bovenaf met een boor te bewerken. Je ziet vaak ook nog de vertivcale lijnen van de boor in de wand. Prachtig ook als de weg links en rechts om een rots heen gaat, dan is het net een hoog eiland. Iris krijgt deze uitleg altijd van Chris. Hij verteld graag. Hij is als hobby ook helikopterpi.oot dus toen ik nog in het vliegtuig zat vertelde hij Iris daar vanalles over . Hoe laat ik waar zou zijn enz enz.

We halen bij Iris haar laptop op zodat ik sneller wat blogs kan typen. Zij gaat dan ondertussen met Alina en Mackenzie, ook een vriendin, shoppen.

Na mijn lunch type ik mijn blogs en upload wat foto's. Daar ben ik 5 uur mee bezig!,, Dus geniet van mijn blogs aub! Anders is het niet de moeite waard haha. Nog zou ik veel meer achtergrond info willen geven maar helaas dat lukt niet altijd. Kom zelf maar een keer naar Australië of google. Ik zou voor de eerste optie gaan (knipoog)
Mijn site maakt van een smiley of knipoog een J dus dat lukt niet, dus dan maar zo haha

Om 19.00 breng ik de laptop naar de parkeerplaats waar Iris hem ophaalt. Lopen doet mog pijn helaas, wrs door het winkelen 's middags. Ik doe meteen wat boodschappen in een piepklein winkeltje want heb echt niks te eten in huis.
Om 20.00 uur eten, opruimen en beetje tv kijken. Helaas hebben ze weinig zenders en is er meestal weinig leuks op maar dan app ik maar wat. Laat naar bed ga ik hier toch niet.

Blue Mountains

Zondag 27 december

Het landschap van The Blue Mountains (een gebergte in het noorden van NSW) is ontstaan 250 miljoen jaar geleden. Toen afzettingsgesteenten erodeerden ontstonden steile kliffen en cayons. Aboriginals bewoonden zo’n 14.000 jaar dit ruige terrein. Sinds 1870 is het een geliefde vakantiebestemming. De bergen danken hun naam (“de blauwe bergen”)aan de typisch blauwe damp die constant in het gebied hangt, en afkomstig is van de olie die door de aanwezige inheemse eucalyptusbomen wordt afgegeven. De minuscule oliedruppeltjes in de atmosfeer weerspiegelen, in combinatie met stofpartikels en waterdamp, enkel de blauwe kleur van het lichtspectrum. Er komen 92 verschillende soorten eucalyptussoorten voor in het park. Er zijn 500 soorten en ze variëren van 1 tot 100 meter en zijn de hoogste bloeiende planten. De schors van de eucalyptus doet altijd zeer verweerd aan, en de bladeren zijn dik van de olie.

Het Blue Mountains National Park staat algemeen bekend als één van de mooiste "bushwalking" gebieden ter wereld. Het zich verheffende landschap steekt soms meer dan 1.000 meter boven de zeespiegel uit. Het uitzicht over deze Australische bergen met zijn inheemse dieren, diepe ravijnen, watervallen en onontgonnen struikgewas is adembenemend. Deze enorme "wildernis" behoort tot hetwerelderfgoedvanUNESCO.

Een belangrijke rotsformatie is te zien bijEcho Point in Katoomba. Volgens overleveringen van deAboriginalszijn hier drie zussen (Meehni, Wimlah en Gunnedoo) versteend. De drie uitstekende rotspunten worden dan ook: TheThree Sistersgenoemd.

Wij gaan vandaag naar Katoomba omdat reizen op zondag totaal maar A2,50 kost (minder dan €2). Normaal gesproken ben je het maximale kwijt wat je per dag betaald en dat is A$15 (ong €10) Ook niet veel als je het vergelijkt met Nederland want we zijn wel 6 uur onderweg; 5 uur met de trein en een uur met de bus.

Het is om 8.00 uur 18 graden en het wordt 23 graden. Wat doe ik aan. Nou achteraf het verkeerde want in The Blue Mountains was het ong 14 graden. Daar liep ik dan in mijn korte broek, t shirt en superdun vestje……

Ik neem de trein van 9.06 en Iris en Alina stappen een halte verderop in. We gaan eerst naar Strathfield, dat duurt 50 minuten. Daarna meteen met de bus door naar Blacktown, klein halfuurtje en dan weer in de trein naar Katoomba. Helaas is door vandalisme een wagon vernield en eraf gehaald. Dat betekent anderhalfuur staan en/of zitten in het gangpad.

Uiteindelijk zijn we maar op de grond gaan zitten. Helaas gaat er op deze route zelden iemand uit, dus een kans op een zitplaats is zowat nihil.
Om 12.00 uur (na anderhalf uur trein, en totaal drie uur reizen) zijn we in Katoomba, een plaats in de Blue Mountains. Het is daar 14 graden. Ik ben dus veel te koud gekleed met mijn korte broek, t shirtje en superdun vestje. Helaas, niks meer aan de doen. Ik neem maar een koffie om warm te worden en lopen naar de Three Sisters. Dat kost ons een klein half uurtje.
Het uitzicht is schitterend! Al die Eucalyptusbomen waar je bovenop kijkt....het lijken wel allerlei verschillende groen gekleurde zachte bollen. De Three Sisters staan er prachtig en statig bij.
Je kunt op twee verschillende niveaus e.e.a bekijken. Heel mooi. Er zijn verschillende wandelingen die je in dit gebied kunt doen, bijv een van 5 uur en een van 8 uur. Die zijn blijkbaar behoorlijk pittig. Omdat Iris vandaag (na lange tijd) weer heel erg veel last heeft van haar enkel is dat geen optie. Ze kan amper lopen. Daarom gaan we ook mar met de bus terug naar het station. Om een of andere onduidelijke reden komen er een aantal bussen niet dus duurt het heel lang voordat er wel een komt, ong drie kwartier. Lopend waren we er allang geweest. De trein laat ook op zich wachten maar uiteindelijk zitten we in de trein terug naar Blacktown. Deze keer hebben we wel een atoel.
Richting Sydney wordt het steeds warmer, gelukkig. Om 15.00 uur is het 22 graden. Lucky me! De bus naar Wynyard is aansluitend (ruim 45 min) en daarna weer de trein naar Roseville Chase (30 minuten)
Om 17.30 uur ben ik thuis. Ik heb vandaag totaal 6 uur in de bus en trein gezeten om 15 minuten de Three Sisters en hun uitzicht te zien.... Maar ..... het was de moeite waard!

Zaterdag 26 december Watson Bay

In Australië lijken ze maar 1 kerstdag te hebben. Het blijft wat vaag maar die conclusie hebben wij getrokken. 26 December is het Boxing Day. Dat betekent shopdag. Verder zijn er op deze dag grote sportevenementen. Wij kiezen ervoor om naar Watson Bay te gaan en te gaan kijken naar de zeilrace; “Sydney to Hobart”

DeSydney to Hobart Yacht Raceis een jaarlijksezeilwedstrijdinAustralië, vanSydneyover deTasmanzeenaarHobartop het eilandTasmanië. De race werd in 1945 voor het eerst gehouden.De wedstrijd begon als een vaartocht van de Australiër Peter Luke en een aantal vrienden. Een officier van de Britse marine die te gast was suggereerde om er een wedstrijd van te maken. Sindsdien is deSydney to Hobart- zoals de race kortweg wordt genoemd - uitgegroeid tot één van de bekendste afstandraces voor zeiljachten. De wedstrijd start traditioneel op Boxing Day. Het aantal deelnemers varieert normaal gesproken tussen de 50 en de 150 jachten. Deelname staat open voor iedereen, hoewel veel deelnemers professionele zeilers zijn die varen op jachten van sponsors of privé-eigenaren. De af te leggen afstand bedraagt ongeveer 1170 kilometer (630zeemijl). Het grootste stuk van de route leggen de jachten af in de Tasmanzee. Het moeilijkste deel is echter het passeren vanStraat Bassvanwege de sterke winden en de ruige zee.Hoewel de wedstrijd plaatsvindt in de Australische zomer, maken zuidelijke zeestormen de race vaak koud, ruig en uitdagend voor debemanning. Iedere editie is het daardoor gebruikelijk dat verschillende teams moeten opgeven. In 1998 waren de weercondities zo extreem dat een vijftal boten zonk en zes mensen overleden. In dat jaar haalden slechts 44 van de 115 gestarte jachten de finish.

Om 9.00 uur is het al 22 graden. We wilden vooraf naar Globe market gaan die elke zaterdag gehouden wordt, maar i.v.m.Boxing Day is die markt er vandaag niet. Jammer.

Ik vertrek weer met de trein naar Wynyard. Ik kan een uur shoppen voordat Iris komt, ik had een uur te vroeg de trein gepakt. Dat komt achteraf gezien goed uit want nu kan ik platte open schoenen kopen. Al mijn meegebrachte zomerse schoenen hebben hakken en dat werkt hier ECHT NIET. Samen met Iris loop ik naar de Ferry, daar komt Alina ook naar toe. Het was haar idee om naar deze race te gaan kijken. Helaas gaat de Ferry veel te laat dus gaan we eerst nog met de trein naar de goede locatie en dan toch maar met de bus.

Na een uur zijn we in Watson Bay ( het is 12.40 uur ondertussen en de race start om 13.00 uur) maar moeten nu nog een flink stuk lopen (o.a. aantal trappen) naar de vuurtoren. Als we met de Ferry hadden gekund was het veel minder lang lopen geweest. Het is 25 graden en wat bewolkt. Dat het niet superheet is komt goed uit.

Vanaf de vuurtoren kunnen we de boten de haven uitzien varen, de oceaan op. Om 13.30 uur is de laatste boot alweer ruim de haven uit. Het was een prachtig gezicht. Er zijn ook veel plezierboten die voor de lol een stuk hebben meegevaren.

De weg terug gaat traag, veel mensen, daarna lange wachtrij bij de Ferry, het begint te regenen ondanks dat het 27 graden is.

We gaan naar Town Hall ( ook centrum Sydney) voor een late lunch en om te shoppen omdat het Boxing Day is. Wat een happening! In het winkelcentrum zijn voor bepaalde winkels afzetrijen gemaakt zoals in de Efteling. Voor andere winkels staan gewoon rijen en houdt het personeel de deur pas voor je open als je naar binnen mag. Sommige winkels zijn tot middernacht open. En het is DRUK!!!!

Om 19.00 uur ben ik thuis….Ik ben blij dat de aardappelsalade al klaar is en ik alleen nog maar de zalm hoef te bakken.

Vrijdag 25 december; Kerst!

Kerst vieren in je zwembroek op het strand onder een gloeiend hete zon. Ondanks dat er geen sneeuw valt en er geen gezellige kacheltjes worden aangestoken, viert Australië Kerst uitbundig. In plaats van een uitgebreid kerstdiner, kiezen veel Australiërs voor een zomerse barbecue met eenpavlova, een zoete merengue taart, na. De Kerstman komt ook op de warme zomerdagen gewoon even een kijkje nemen en cadeautjes liggen onder de kerstboom. Kijk ook niet vreemd op als je de Kerstman op zijn surfplank ziet arriveren in plaats van in zijn slee.En al wordt het niet vroeg donker, de huizen zijn toch versierd met duizenden lichtjes. Merry Christmas Australia!

Om 8.00 uur ’s morgens is het al 22 graden, om 12. 00 uur 24 graden en bewolkt. Dat is beter dan ze voorspeld hadden, maar niet echt het strandweer waar we op gehoopt hadden. Sinds gisteren is Iris vrij; ze heeft haar gezin naar het vliegveld gebracht. Die gaan Kerst aan de Goldcoast vieren met de familie van Jodie. Iris mocht mee maar er was geen slaapplaats voor haar meer over en een hotel werd te duur dus blijft ze hier. Voor mij gezellig en voor haar voordeliger; ze is nu ruim anderhalve week vrij maar krijgt toch doorbetaald.

Ik maak scrumbled eggs with bacon and avocado voor mezelf (heel wat anders dan de Brabantse worstenbroodjes!), ik rommel hier wat en loop om 13.30 uur aan naar de trein. We hebben besloten om toch naar Manly Beach te gaan. Iris gaat met de bus (wat voor haar veel goedkoper is) en ik ga met de trein ( wat voor mij wel duurder is maar ook veel handiger). Hier op het station maak ik een praatje met een vrouw uit Bali. Zij wil hier brood en patisserie gaan studeren. Het valt me op dat hier iedereen zo gemakkelijk een gesprek aanknoopt met vreemden. Wel gezellig. Zij verteld dat ze nu bij Nederlanders woont en dat die haar verteld hebben dat Australië 30% duurder is dan Nederland. De salarissen ligger wel hoger. Hier worden salarissen elke week of om de week uitbetaald. Ze is in shock als ze hoort dat dat bij ons maandelijks is.

Wynyard station lijkt wel een spookstad vandaag; alle tentjes zijn dicht. Ik loop naar Circular Quay en neem daar de Ferry naar Manly. Hier voel ik me net een sardientje in blik. God wat is het druk!!!! En leuk dat ze aan mij de weg gaan vragen hahaha. De boot gaat flink op een neer, het lijkt wel een speedboot die over de golven snelt. Het is zonnig, niet heet maar een beetje warm, de wolken zijn prachtig, en het waait hard.

Op de werf haal ik een koffie, ontmoet ik Iris en om 15.30 uur liggen we op het strand. Dat we dan weer twee uur gereisd hebben maakt hier allemaal niks uit. Zo anders dan in Nederland!

Blijkbaar is de stroming vandaag heel erg sterk want om 16.00 uur mag er niet meer gezwommen worden. We zien hier op het strand weinig mensen verkleed als Kerstman/vrouw. In Bondi beach wordt elk jaar een onvergetelijk kerstfeest georganiseerd. Rondom het centraal gelegen Bondi Pavillion worden verschillende podia neergezet waar meer dan twintig artiesten komen optreden. Omdat de vele feestende backpackers het jaarlijkse feestje nog wel eens uit de hand lieten lopen, is het strand sinds een aantal jaar alcoholvrij. Wij hadden niet zo’n zin in drukte en chaos (volgens Chris) dus zijn naar Manly gegaan.

Als we om 17.00 uur bij de bus zitten te wachten is het nog 26 graden. We gaan nu allebei met de bus terug ( meer dan een uur) om bij iris het kerstdiner te gaan maken. In de bus ontmoeten we twee Nederlandse jongens. Ze wonen en werken hier allebei. De ene woont in Bondi maar heeft daar heel veel spijt van; het sociale, het vriendelijke is daar een heel stuk minder zegt hij.

Vlak bij Iris haar huis ligt een dode hagedis. Later ontdekt ze dat dat een van de meest zeldzaamste dieren is; er zijn er nog maar 500 van. Bij thuiskomst blijkt de elektricien twee dagen geleden de stekker niet in het vernieuwde stopcontact gestoken te hebben dus de hele (grote) diepvries is ontdooid….. en dat met die dure prijzen…. Iris belt Chris maar die klinkt redelijk relaxed; gooi alles maar weg. Gewoon pech, einde probleem. Heerlijk toch? Terwijl Iris de boel leeg maakt kook ik. Daarna gezellig aan een mooi gedekte tafel met kerstmuziek gegeten. Glaasje champagne erbij (had Iris gekregen van Chris) maar we hebben beide geen kerstgevoel. De champagne is heerlijk, dat dan weer wel

Donderdag 24 december

Vandaag gaan we naar Taronga Zoo. Dat is de grootste dierentuin van Sydney. Het ligt te midden van 75 hectare heuvelachtig bosgebied bij de haven in de chique wijk Mosman. Het is de perfecte plek om kennis te maken met de fauna van Australië. Ook de rest van de wereld is vertegenwoordigd in Taronga, met meer dan 2500 dieren van ruim 340 soorten. De inheemse diersoorten, zoals koala's, Tazmaanse duivels, mierenegels en kangoeroes, zijn in de dierentuin sterk vertegenwoordigd. In het Nocturnal House zie je veel Australische buideldieren spelen, waaronder het vogelbekdier en de langoorbuideldas, de Australische versie van de paashaas. Deze wereldberoemde en een van de spectaculairste dierentuinen is niet alleen geliefd vanwege zijn inwoners, maar ook vanwege het uitzicht op de Sydney Harbour.

Ik neem om 9.00 uur (24 graden; zon en een beetje bewolkt; perfect dierentuinweer) de trein naar Wynyard. Vandaaruit nemen Iris en ik de bus naar Mosman. Om 10.30 uur komen we daar aan. Na een totale reistijd van anderhalf uur, dat is hier peanuts J

We gaan vrij direct door naar de vogelshow. Die begint met een klein onopvallend vogeltje dat een spandoek omlaag laat. Daarna start een bandje dat een verhaal verteld en al de vogels die genoemd worden vliegen op het juiste moment rond. Heel erg leuk. Daarna zien we haviken, zwarte kaketoes en een reuzencondor, die scheren rakelings over ons hoofd. Er is ook een vogel die gouden muntstukjes (1$en 2$) ophaalt uit je hand maar ze later ook weer terug brengt. Leuke show. Vorige keer was er ook een vogel die propjes in de prullenbak gooide. De man die de show leidde zei daarbij “als een vogel het kan, kan jij het ook”.

Dat valt me hier op dat mensen bewust worden gemaakt van de natuur, ze krijgen handreikingen hoe ze het milieu kunnen helpen, maar het gebeurd niet op een vervelende manier. Juist met wat luchtige grapjes. Bij de zeeleeuwenshow bijvoorbeeld, wees de zeeleeuw een bord aan met daarop van “verantwoord vis logo”.

Iris laat mij een heleboel dieren zien, ook die thuis bij haar over het dak heen lopen, of een enorme spin die gewoon in de kledingkast thuis zat. Er zitten mmoie dieren bij maar ook minder mooie. Vriendelijk uitziende, maar ook bozige.

Vanuit het park heb je op verschillende plekken ge-wel-di-ge uitzichten. Van de plek van de vogelshow bijvoorbeeld maar ook bij de giraffen. Op het moment dat wij daar komen is er net een man met een grote camera e.e.a. aan het vastleggen.

Na vijf uur rondkijken hebben we de dieren wel gezien en stappen we in de Sky Safari voor een tochtje met de kabelbaan - met uitzicht - naar de top van de heuvel en weer terug.

Om 17.00 uur zijn we weer in Chatswood en gaan we Kerst-inkopen doen. Het is dus 17.00 uur op Kerstavond en hebben nog niks in huis…..

Alles is hier heel erg duur. Boodschappen doen is deze keer heel erg leuk. De manager gooit vanalles in de uitverkoop en prijst dat ondertussen als een marktkoopman aan. We hebben geluk en een aantal artikelen voor ons kerstdiner goedkoper scoren. Iris neemt de meeste boodschappen in de bus mee naar haar huis. Ik neem de trein naar huis en ben om 18.00 uur weer thuis. Na het eten komt Alina, Iris haar vriendin mij ophalen en gaan we met haar auto weer naar Iris voor een Kerst-avond-filmavond.

Woensdag 23 december

Vandaag gaan we naar Chatswood koffie drinken met Iris Duitse vriendin Alina. Alina is ook au pair, zij zorgt voor een meisje Anika van 7 en een jongetje Eliott van 4. Gaandeweg de dag wordt duidelijk dat Alina Iris appt als ze niet weet wat ze met de kinderen kan gaan doen. Anika is dol op Iris en op haar knutselideeën. Iris oppaskindje Nicholas niet. Als Iris zegt “O Nicholas, i know what we can do today” he says “I hope it is not art and craft” waarop Iris dan zegt “actualiy it is but.... “en uiteindelijk doet hij meestal wel mee. Alina zegt ook dat ze vind dat Iris veruit de beste au pair is die zij kent. Dat Iris veel en leuke dingen met de kinderen doet en die indruk had ik ook al gekregen. Maar heel leuk om dat dan ook nog eens te horen.

Mijn wekker ging vroeg af voor de afwas, wassen en het verzorgen van de poes Leopatra. Rond 9.00 uur is het 20 graden en bewolkt. Om 9.30 uur met de trein naar Chatswood en een half uurtje later ben ik er al. De trein kost $ 2,18 ong €1,50. En als je binnen een korte tijd de trein weer neemt kost hij niks. Elke 8^e reis (wat dat precies inhoudt heb ik nog niet ontdekt) is ook gratis.

Om 10.30 uur heb ik met Iris en Alina buiten bij shoppinghall Westfield afgesproken. We gaan koffie drinken en shoppen. Als Alina naar huis moet lunchen Iris en ik nog (sushirol en juice fusions= drankje). Buiten Westfield zien we allemaal muziekgroepjes die optreden. Dat mag gewoon en is zo leuk!

Als Iris om 17.00 uur de bus naar huis neemt ga ik de supermarkt Woolworths verkennen. De prijzen liggen hier in Australië een stuk hoger dan bij ons. Ben&Jerry ijs $14, vierkipspiezen $10, een schaal aardappeltjes voor in de oven voor 4 personen $15, Pavlova $16. Bos bloemen $75.

Ik heb de trein van 18.00 uur en ben 10 minuten later al thuis; treinrit duurt 5 minuten en als de voetgangersstoplichten mee zitten het lopen ook.

Salade, glaasje wijn, kerstfoto via de app versturen en de dag zit er alweer op.