Maandag 4 januari The Great Ocean Road & Rainforrest

06.25 uur op, spullen die klaarliggen inpakken en naar de receptie om op de bus van Wildlife Tours te wachten. Vandaag heb ik de 1 dags excursie Reverse Great Ocean Road. Deze excursie gaat in de tegenstelde richting van de andere touroperators dus dan sta je met minder bussen tegelijk op een bepaald punt. De route is ong 570 km. Een stuk van the Great Ocean Road is helaas verwoesf dooe brand maar gelukkig niet het belangrijkste stuk met the 12 Apostels. We missen nu een kust kustlijn maar daar werd toch niet gestopt.

Om 8.45 uur is het al 19 graden. Het zou vandaag 23 graden worden, bewolkt en regenen, geen zon. Tot nu toe klopt die voorspelling gelukkig niet.
We halen nog wat mensen op en there we go! Onze gids is een archeologe en weet veel over de geschiedenis van Australie.
We beginnen met een rit van drie uur. Dat is op de M 1.; een weg die helemaal rondloopt in Australie. Als je maar door blijft rijden kom je weer bij hetzelfde punt uit. Niet binnen een week zoals sommige backpackers denken haha.
Na anderhalf uur stoppen we voor thee, koffie, koekjes op een picknickplek. Ik denk in Colac Par?.

Onderweg is het uitzicht wisselend, soms vlak en kun je eindeloos ver weg kijken, soms heuvellandschap, soms soort dal, soms lijkt het wat op de Veluqe, soms opde bergen in het buitenland en soms op de ranges in Texas.
Om 10.30 hebben we onze eerste mazzel van die dag; een kangoeroe komt op de weg. Veel buitenlanders denken dat kangoeroes bij iedereen in de achtertuin rondhoppen en op alle wegen te zien zijn maar dat is niet zo. We hebben dus mazzel.
Kangoeroes kunnen trouwens hun zwangerschap even stopzetten als er niet genoeg voedsel is. Als er te weinig vrouwtjes zijn, worden de nieuwe Joeys vrouwtjes. Ze kiezen als het ware het geslacht. Amazing! Een zwangerschap duurt 35 dagen, dan kruipt de Joey naar de buidel en blijft daar zes maanden. Een kangoeroe kan drie babys tegelijk hebben van verschillende leeftijden; een foetus, een Joey in de buidel en een Joey buiten de buidel. De Joey buiten de buidel krijgt vettere melk dan de ene in de buidel. Twee soorten melk dus....Verbazoingwekkend, wat de natuur niet allemaal kan! Kangoeroes kunnen een meter hoog springen en wel 18 km per uur "hoppen".

Om 11.15 uur zijn we op The Great Ocean Road, wegnummer. B 100. Deze weg was in eerste instantie puur functioneel, sommige stukken ervan zijn erg mooi vandaar dat het nu populair is. De weg is aangelegd tussen 1919 en 1932 door mensen die terugkwamen van WO 1. Zij hadden werk nodig en iets om hen bezig te houden. De weg was ook een eerbetoon aan hun overleden medestrijders. De werkers verbleven in kampen in de buurt van waar ze aan het werk waren. In die kampen was het s avonds heel gezellig en werd gelachen, muziek gemaakt, maar ook gesproken over de oorlog en de overledenen. Het werken aan deze weg werkte dus ook therapeutisch.

Cat, de reisleidster vertelt dat Australie al 16.000 jaar bewoond is. Veel mensen denken dat dat pas 350 jaar is, maar de Aboritionals wonen er al lang.
Ze vertelt verder dat de Nederlanders honderden jaren eerder Australië ontdekten dan de Engelsen. De Nederlanders kwamen aan in het westen en zagen geen water, geen belangrijke grondstoffen en alleen Aboritionals. Niet de moeite waard. (ik moet eens googlen wie dat precies was want erg slim was dat niet haha)
De Fransen kwamen helaas een week na de Engelsen, te laat dus.
De Engelsen wilden Australië eigenlijk ook niet maar omdat de Fransen het wel wilden hebben wilden zij het toch.
Nog voor de Nederlanders, kwamen er mensen uit Indonesie; die hadden ook geen interesse.....

De Engelsen stuurden mensen uit Engeland die die "crimineel" waren (omdat ze van de honger brood hadden gestolen) naar Australië. Dan waren zij ervan af. Andere oplossingen bleken niet te werken dus dan deze optie maar. Er moest natuurlijk wel een kolonie gesticht worden. Dat werd Melbourne.
Later bleek dat Australië heel veel goud had, alleen droegen de Aboritionals het niet. De ontdekingsreizigers zagen het dus niet.
In 1850 was Melbourne de grootste en rijkste stad ter wereld. Nu is Sydney groter.
Melbourne is bekend om zijn koffie, kunst en sport.

Een paar minuten nadat we op de Great Ocean Road waren, kwamen we al aan bij de 12 Apostelen.
De 12 Apostelen heetten voorheen anders. Die naam was niet erg aantrekkelijk dus werd besloten de naam te veranderen. Het werd dus de 12 Apostelen. Het heeft echter niks met Apostelen te maken en het zijn er niet eens 12. Het waren er maar 9. Ondertussen is er een gesneuveld en zijn het er nog maar 8. Voorheen was de naam iets met "pickels" Ik moet dan aan augurken denken maar misschien zit ik er wel helemaal naast haha. Maar...de naamsverandering werkte; nu zijn de 12 Apostelen de populairste attraktie van the Great Ocean Road. De 12 Apostelen waren eerst gewoon het vaste land.

Ik heb besloten dat ik een helikoptervlucht boven de 12 Apostelen ga doen. Dan kan ik dat ook op mijn lijstje (dat ik eigenlijk niet eens heb haha ) afvinken. Het duurt een tijd voordat ik mee mag; ik moet wachten totdat er voor een persoon plek is. Omdat mijn tijd begint te dringen spreek ik toch maar een piloot aan. Gelukkig ben ik kort daarna aan de beurt. Ik ga nu niet in een helikopter voor 7 personen maar in een voor 3 personen. En omdat ik alleen ben mag ik voorin zitten. Mazzel!
Een helikoptervlucht is natuurlijk geweldig om mee te maken! Het voelen van de wind veroorzaakt door de hoofdrotor, het opstijgen, het schuin hangen, fantastisch....Gelukkig had de piloot op de grond al door dat ik bijna de "deurklink" aanzag voor handvat anders had het wel eens lachen kunnen worden...
Ik was te laat terug bij de bus en kon dus niet meer lopend naar de 12 Apostelen. Cat, de reisleidster bood aan om de anderen weg te brengen naar de volgende stop bij Loch Ard Gorge waar iedereen 45 minuten mocht blijven, ik zou daar dan 15 minuten later aankoemn en nog twee van de drie wandelingen kunnen doen en toch nog naar de 12 Apostelen. Top!
Ons tweede mazzeltje van vandaag is echt het weer; beetje bewolking (eigenlijk alleen maar mooi) maar heel veel zon en geen regen. Prachtig die zon op de 12 Apostelen!

Bij Loch Ard Gorge hoorde volgens mij het verhaal van een schikbreuk. Een Engels schip met bemanning en een paar Engelse gezinnen die wilden emigreren naar Australië, zonk daar. Maar een jongen en een meisje overleefden de schipbreuk.
Ik dacht ook dat Flinders, een man die Australië in kaart moet brengen en dus alle steanden van Australie gezien had, dit strand als mooiste bestempelde. En ik moet zeggen, prachtig!
Op dit punt hadden we ons derde mazzeltje. Er zwten volop vliegen, iedereen werd er GEK van, maar Cat zei dat dit nog niks was! Normaal was het veel en veel erger! Niemand in de bus gekoofd dat het erger kan...
In de auto zijn we snel van de vliegen af; die houden niet van de airco en gaan tegen de raam aanzitten. Ik zit naast Cat voor in de bus (die plek had ik aangewezen gekregen;geen verkeerde plek) Toen wij de ramen open zetten waren ze zo weg.

Om 13.15 uur zijn we op weg naar The London Bridge (in Australië off course). Het is zo genoemd omdat het lijkt op de echte London Bridge. Het grappige is nu wel dat Australië dus een London Bridge heeft en Engeland niet meer; die heeft hem verkocht aan Amerika!
Een deel van the London Bridge is helaas ingestort. Er stonden op dat moment twee mensen op maar die zijn gered. Ook met het ontbrekende stuk blijft het mooi, zeker met dat uitzicht.

Hop weer in de bus. Omdat we goed op schema zitten gaan we naar een gebied waar wilde koala s zitten. Anderhalf uur rijden. Ik heb de naam niet goed gehoord, iets met Capaway. We rijden in en uit het Nationaal Park.
We hebben ons vierde mazzeltje vandaag; er loopt een koala over de weg! Aangezien ze 16-18 uur per dag slapen is dat echt mazzel. Even later zit er een recht voor mijn neus midden op de weg. De koala kijkt mij uitgebreid aan en blijft rustig midden op de weg zitten.
We stoppen om nog wat foto's te maken van twee slapende koala s in een boom.
De baby s van Koala s heten ook Joey s. Ze eten eucalyptus bladeren maar daar zit een gif in. Daarom eten Joeys de poep van hun moeder. Om zo resistent te worden tegen dat gif.(als ik het goed begrepen heb). In het gebied van The Great Ocean Road zijn er nu genoeg koalas. In sommige andere gebieden in Australië niet.

Rond 16.00 uur gaan we naar Otways Rainforrest. Daar gaan we een Rainforrestwandeling van een half uur doen. Wederom mooi.... De bomen in Australië zijn echt GE-WEL-DIG! Groot, oud, bijzonder van vorm. Sommige zijn zelfs beschermd. Er zijn er van 400 jaar oud maar ook van 1000 jaar oud. En nee, er staat geen nul teveel haha

In Apollo Beach stoppen we voor onze pizza's. De bestelling was doorgegeven dus ophalen en eten maar. Iedereen kan zitten waar hij wil, in de schaduw op het gras of op het strand.
Apollo Beach is het populairste strand op de Great Ocean Road. Het was van oorsprong een walvisvangststadje. Daarna kwamen er pas boerderijen. Na de goudkoorts werd de walvisvangst minder.
De walvissen ko en ee B keer per jaar naar White Sunday Island. . Daar worden hun jongen geboren. In Antartica is het te koud voor de babys. Als de babys sterk genoeg zijn en genoeg geleerd hebben zwemt het hele gezin weer terug. De moeders eten onderweg niet. De vaders denk ik ook niet maar dat zei ze niet. Pas als ze zijn aangekomen eten ze. Ze jagen de vissen dan in een cirkel en drijven ze van onder naar boven op, recht de bek van de moeders in.

Om 17.30 uur vertrekken we naar huis, een rit van 3 uur en dannog iedereen bij het hotel afzetten.
Om 20.45 uur ben ik terug. Het is dan og 22 graden. Wat een mazzel hadden we vandaag met het weer!